روز اول – چهارشنبه 10/7/87
حركت از كرج به سمت قرارگاه رينه و شب ماني در آنجا .
روز دوم – پنج شنبه 11/7/87
صبح زود از رينه به طرف گزانه در قالب دو تيم 3 نفره حركت مي كنيم . پس از رسيدن به گزانه و صرف صبحانه در ساعت 30/7 از روستاي گزانه به سمت مسير پناهگاه تخت فريدون و از مسير امتداد رودخانه كه منتهي به يال سمت راست روستا مي شود,ادامه مي دهيم . منطقه بسيار سرسبزو با باغ هاي ميوه فراوان است .مسير به طرف چشمه استله سر ادامه پيدا مي كند . اين چشمه در واقع دوراهي پناهگاه تخت فريدون و دره يخار است .سمت راست به طرف تخت فريدون و سمت چپ دره يخار كه در امتداد رودخانه مي باشد .
چشمه آب - اول دوراهی
پس از استراحتي در كنار چشمه در ساعت 12 ظهر يك تيم 3 نفره از اعضا گروه به قصد صعود دماوند ار يال شمال شرقي به طرف تخت فريدون حركت مي كنند (امير وفايي نژاد - علي غفورزاده - مجتبي تقديمي پور ) و ما نيز مسير رودخانه را ادامه مي دهيم .بعد از عبور از سمت راست 2 تا آبشار مسير, هم چنان در امتداد رودخانه به حركت خود ادامه مي دهيم .بعد از گذشت 5/1 ساعت ديگر به جز صداي آب زير سنگ و يخ از رودخانه خبري نيست . به علت نبودن مسير راه مالرو و سنگلاخي بودن آن , راهپيمايي با دشواري تا ساعت 30/18 ادامه مي يابد .قبل از رسيدن به دوراهي دهليز جنوبي و دهليز شمالي ( اصلي ) , محلي را براي بيواك شبانه در ارتفاع 3700 متري در نظر گرفته شبي را درهيجان و دلهره آغاز مي كنيم .
روز سوم – جمعه 12/7/87
پس از بيدار شدن از خواب و صرف صبحانه در ساعت 30/7 صبح به سمت بالا حركت مي كنيم . پس از تهيه آب ( بسيار گل آلود ) از سطح يخچال و ادامه راه , در ساعت 10 به دوراهي دره اصلي يخار و دهليز جنوبي مي رسيم . طبق برنامه ريزي قبلي مسير دهليز جنوبي را انتخاب مي كنيم . به دليل شيب زياد و شن اسكي و داشتن كوله هاي سنگين در ساعت 12 به اول برف و يخ هاي دهليز جنوبي مي رسيم .بعد از پوشيدن كرامپون به سمت دهليز حركت كرده و تا ابتداي دهليز جنوبي كه داراي ديواره هاي بلند در دوطرف دهليز مي باشد صعود خود را ادامه داده و به علت نداشتن اطلاعات كامل و دقيق از بالاي مسير تصميم به شب ماني در زير ديواره و بالاي شيب يخي با زاويه 50 درجه در ارتفاع 4800 متر مي شويم كه يك سكوي كوچكي ( 50 * 150 سانتي متر ) را براي شب ماني پس از مشقت زياد آماده كرده و بالاخره شبي را دوباره به صبح مي رسانيم .
پرکردن ظرف آب از زیر یخچال
روز چهارم – شنبه 13/7/87
پس از گذراندن شبي سخت و سرد و پس از جمع كردن لوازم و تجهيزات ساعت 7 صبح صعود خود را آغاز مي كنيم . شيب دهليز حدود 50 الي 60 درجه است و حجم برف روي يخ نيز به 50 سانت مي رسد . دهليز داراي عرض بين 3 الي 15 متر و با ديواره هاي بلند60 الي 70 متري كه از دو طرف ما را محصور كرده است و هرچه بالاتر مي رويم از ارتفاع ديواره هاكاسته مي شود .در حين صعود ريزش سنگ مداوم ادامه دارد . در ساعت 9 صبح كار بر روي يخ با شيب 70 الي 75 درجه شروع مي شود . 7 طول 50 متري را بر روي يخ بلور سبز رنگ صعود مي كنيم .هرچه بالاتر مي رويم ضخامت يخ در بعضي قسمت ها كم شده و امكان نصب مياني را كم مي كند .در هر طول از مسير 2 عدد پيچ يخ براي كارگاه و 3 عدد مياني زده مي شود . در نهايت , انتهاي دهليز به سمت يال اصلي رفته و در سمت راست يال دره يخار ( دهليز اصلي ) مشاهده مي شود . سرانجام در ساعت 15 به بام برفي مي رسيم . مسير را به طرف يال جنوبي دماوند ادامه مي دهيم . در حين تراورس و پس از عبور از 3 دهليز به زير آبشار يخي مسير جنوبي رسيده و از آنجا در ساعت 30/19 به قرارگاه بارگاه سوم مي رسيم . شب را آنجا مانده و روز يكشنبه به سمت كرج عازم مي شويم .
شب مانی بر روی شیب یخی در شب دوم
اعضا تيم دره يخار: رضا مزروعي – احسان پرتوي نيا – امير مقيمي
گزارش از : امير مقيمي
بیواک شب اول زیر دهلیز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر