درود بر شما دوستان پاک و عاشقان کوه
چندی قبل مطلبی در یکی از وبلاگ های دوستان خواندم مبنی بر ساخت جانپناه در یکی از دیواره های اطراف زنجان و در ادامه موج تبریکات به این دوستان جوان بر خود وظیفه دانستم تا آنجا که سن و خاطرات کوه گردیم اجازه می دهد بررسی کوتاهی داشته باشم بر روند ساخت جان پناه سازی و عواقب و تخریب های در پی آن و اینکه به واقع ما چقدر سهم داریم که این گونه دست به تخریب محیط زیست بزنیم.
بحت ساخت جانپناه و پناهگاه در کوه ها و دیواره های کشورمان ایران بر می گردد به سالها قبل همان موقع که قدری کوهنوردی رنگ و بوی سیاسی داشت، و دولت مردان خیلی میانی خوبی با کوهنوردان و آنها که کوله در کیسه گونی گذاشته از شهر خارج می شدند، نداشتند، در آن سالها بود که با همت و قهرمانی خاص عده ای عاشق محل های امنی ساخته شد، که می توان به جان پناه اسپیدکمر، شروین، اردلان در منطقه توچال و تخت فریدون، بارگاه سوم، سیمرغ، جان پناه های فلزی شمالی در مسیر های دماوند ساخته شد. و یا در علم چال منطقه علم کوه که به کام یخچال رفت و یا پناهگاه بی حساب کتاب منطقه تفتان البته در بعضی مناطق بیشتر بحث بُعد مسافت و دشواری کار مد نظر قرار می گرفت و دیگر دلایل آن را می شود به موارد زیر اشاره کرد.
ادامه مطلب در وبلاگ آقای نجاریان : http://www.aghazekalame1.blogfa.com/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر