گزارش: ليلا بورتالاري
هوالقوي
نام برنامه و تاريخ اجرا: صعود قله شادژ
هزينه برنامه: هر نفر 3500 تومان
سرپرست برنامه: آقاي علي غفورزاده
مسوول فني: آقاي امير مقيمي
تعداد و اسامي افراد شركت كننده:
آقايان جوادي، محمد خاني، رحماني، حيدرزادگان، مقيمي، غفورزاده، عباسزاده، زارعي، تقديمي پور، سليماني، مژده اي
و خانم ها: مالكي، پوراصغريان، بورتالاري، رضاقلي
مبداء شروع برنامه: جاده چالوس، جاده خوزنكلا، منطقه خور، زمين فوتبال
امكانات از نظر آنتن دهي موبايل: تقريباً در تمامي طول مسير آنتن داشتيم.
شرح كامل گزارش:
طبق برنامه از قبل تعيين شده رأس ساعت 6 صبح روز جمعه روبروي سينما هجرت يك دستگاه ميني بوس منتظر ما بود و رأس ساعت 6/15’ به سمت خوزن كلا حركت كرديم. در نزديكي خور به زمين فوتبال رسيديم كه مسير فرعي ماشين رو نيز در همين جا شروع مي شد. در ابتدا مسير پاكوب را طي كرده و با تراورس به روي تپه رفته به سمت شمال حركت كرديم. شروع حركت ما تقريباً ساعت 7/10’ صبح بود. بعد از يك ساعت در محلي براي صبحانه ايستاديم. محل صبحانه جاي بادگير و سردي بود كه با گرمي صحبت دوستان گرم شد. در حدود ساعت 9/0’ شروع به حركت به سمت بالا كرديم.
منطقه پر از تيم هايي بود كه براي فتح قله عزم را جزم كرده بودند. هر گروه از گروه ديگر سبقت مي گرفت مبادا قله فرار كند. در حدود ساعت 10 به منطقه اي رسيديم كه در داخل سنگ ها سرپناهي بوجود آمده بود و به نظر مي رسيد كه محل مناسبي براي شب ماني باشد. پس از طي اين مسير به قسمت درگيري با سنگ رسيديم كه تا پايان روز اين درگيري ادامه داشت. پس از حركت به شمال ، مسير به سمت غرب كشيده مي شد و بعد از بالارفتن از بين شكاف ها و يك مسير تنوره اي به روي يال اصلي رسيديم.در ساعت 11/30’ به قله فرعي رسيديم كه پس از گرفتن چند عكس يادگاري تيم با نظر سرپرست و مسوول فني به دو گروه تقسيم شد و يك گروه به سمت پايين و يك گروه به سمت قلۀ اصلي روانه شد.
از نظر ارتفاع فاصلۀ چنداني با قله نداشتيم. ولي مسير تماماً سنگي و خيلي وقت گير بود. ريزش باران نيز سنگ ها را لغزنده كرده بود و اين نيز حركت را كندتر مي كرد و صعود را طولاني تر. در ساعت 13/50’ با تلاش و هم قدمي با يكديگر بر روي قله رسيديم كه نوازش تازيانه هاي باران بر سر و بدنمان اين صعود را دلچسب تر مي كرد. پس از گرفتن چند عكس يادگاري سريع قله را ترك كرديم زيرا احتمال صاعقه وجود داشت.
تيمي پر جمعيت (حدود 20-15 نفر) قبل از ما بر روي قله بودند. از حوالي قله ارتفاعات دوبرار، كرچان، كلاش ويا، هفت خوان و ... ديده مي شد. منظرۀ زيباي سد كرج نيز از بالا بسيار ديدني بود. شمال غربي قله ديواره اي به ارتفاع حدود 200 الي 250 متر ديده مي شد. شمال شرقي دره و شمال آن هم ادامۀ يال و از جنوب هم يال صعود شده كه از جنوب شرقي تا شمال غرب كشيده شده بود.
مسير برگشت فقط شن اسكي و سنگ معمولي بود. در برابر سختي هاي مسير صعود، فرود حكم اتوبان را داشت. بعد از طي اين مسير به رودخانه رسيديم. بعد از عبور از رودخانه و رفتن به سمت چب و طي مسير پاكوب و عبور مجدد از روي سنگ ها و به جاده رسيديم. در انتها با ماشين دوستاني كه قبل از ما به قله رسيده بودند به سمت زمين فوتبال روانه شديم و با نهاري كه در ساعت 5/30’ عصر صرف كرديم برنامه را به پايان رسانديم. با رسيدن تيم اول به زمين فوتبال، آنجا را به قصد كرج ترك كرديم و طبق معمول اكثر برنامه ها بستني زوري زينت بخش اين برنامه بود. در انتها در ساعت 19 به كرج رسيديم.
باز هم تشكر صميمانه از بزرگاني كه هميشه بزرگي مي كنند و قدم خود را با ساير هم نوردان كند و تند مي كنند تا لذت فتح قله به كام همه بنشيند.
در ضمن، دوستان جديد و هم نوردان قديمي، خدا قوت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر