تيم در تاريخ24/3/87 ايران را به قصد پاكستان ترك كرد و نهايتا در تاريخ31/3/87به كمپ اصلي نانگاپاربات در جبههي غربي، رخ ديامير رسيد. اين تيم از آغاز دوره صعود تا پيش از صعود نهايي مجموعا 5 تلاش انجام داد كه طي آن كمپهاي اول، دوم و سوم را در ارتفاعات 4800، 6050 و 6850 متر برپا نمود. تيم در طول صعود، طبق برنامهريزي و آمادگي قبلي هيچگونه استفادهاي از باربران ارتفاع، شرپا، اكسيژن مصنوعي و ساير خدمات توريستي ننموده و حمل كليه بارها، برقراري كمپها و ترميم بخشهايي از طنابهاي ثابت آسيب ديده مسير را به اتکاي خود انجام مي داد و نهايتا در تاريخ22/4/1387 حركت نهايي خود را براي صعود قله از كمپ اصلي آغازکرد. 2-روز شمار حركت نهايي – حادثه22/4/87در اين روز تيم، كمپ اصلي را عصر هنگام ترك كرده و در كمپ يك مستقر شد. 23/4/87حركت به سوي كمپ دو در ساعت 3 بامداد آغاز شد و اولين نفرات ساعت 30/15 و آخرين نفر آقاي محمد نوروزي ساعت 30/20 به كمپ دو رسيدند. مسير كمپ يك به دو دشوارترين قسمت در كل مسير صعود ميباشد به گونهاي كه بايد بالغ بر 1000متر يخچال با يخ بلور و شيب متوسط 60 تا 70 درجه صعود شود و در انتها از يك ديواره 200 متري عمودي بالا رفت. وزن كولهها در اين قسمت حدودا 15 كيلوگرم بود.
24/4/87به علت خستگي اعضاي تيم، مقرر شد كه اين روز در كمپ دو استراحت شود. همچنين آقاي محمد نوروزي بر اساس مشاورهاي كه از ساير اعضا دريافت نمود از ادامه صعود منصرف شده و تصميم گرفت فردا به پايين بازگردد. 25/4/876نفر از اعضاي تيم، كمپ دو را به سوي بالا ترك كردند و در ساعت 13 به كمپ سه رسيدند. در اين روز آقاي محمد نوروزي به صورت انفرادي به كمپ يك و سپس كمپ اصلي بازگشت. 26/4/87 هر شش نفر با برچيدن كمپ سه عازم كمپ چهار به ارتفاع 7150متر شدند. مسير كمپ سه تا چهار عمدتا يك تراورس بزرگ برفي-يخي بوده و بخش ابتدايي آن فاقد طناب ثابت ميباشد. با توجه به اينکه از اين بخش از مسير درسال جاري تنها يک بار آن هم 28 روز قبل صعود شده بود، قسمتهاي زيادي از طنابهاي ثابت در زير بارشهاي هفتههاي گذشته مدفون شده بود كه توسط تيم از زير برف بيرون كشيده شد. وزن كولهها در اين روز 17 تا 20 كيلوگرم بود. تيم در ساعت 13 به کمپ 4 رسيد و نفرات داخل چادرها به آب کردن برف براي آن روز و فردا مشغول شدند. ساعت 19 زمان استراحت تعيين شد؛ ساعت 30/22 بيدارباش و ساعت 24 ف زمان حركت از كمپ چهار به سمت قله تعيين شد
حدود ساعت 6 اعضا متوجه شدند كه سامان نعمتي كوله ندارد در پاسخ افراد گفت: "مواد غذايي و آب را برداشته، پوشاك را پوشيده و ساير وسايل غير ضروري را همراه كوله جا گذاشته است" از اينجا توجه بيشتري به او ميشد و در چند نوبت توسط آقاي فريديان به او به صورت مشاوره پيشنهاد شد كه برگردد و به صعود ادامه ندهد كه هر بار آقاي سامان نعمتي با اطمينان اظهار ميداشت كه به زودي به حالت ايدهآل برخواهد گشت و براي نشانههاي خستگياش توجيحاتي نظير کم خوابي شب گذشته ارايه مينمود. در ساعت 10 در پايان تراورس درههاي برفي و در ابتداي شيب سنگي-يخي منتهي به قله، در ارتفاع 7600متر تيم براي استراحت توقفي كرد. در اين زمان سامان نعمتي خسته تر از ديگران نشان ميداد و پس از آغاز دوباره حركت بين او و ديگران فاصله افتاد. اعضا تيم به او پيشنهاد دادند كه تا قبل از درگيري با قسمت مشكل مسير برگردد و براي همراهي او آقاي اميرحسين پرتويي نيا ابراز آمادگي كرد اما او امتناع نمود.
در اين مرحله اقاي فريديان به صورت مشخص و آمرانه از او خواست كه بازگردد و با تعيين آقاي سهند عقدايي به عنوان سرپرست فني براي ادامه صعود، تصميم گرفت از تيم جدا شده و آقاي نعمتي را در بازگشت همراهي کند. آقاي سامان نعمتي همچنان از بازگشت امتناع ميورزيد و تنها مشكل خود را سرعت كم ميدانست كه از نظر ايشان اهميتي نداشت و ايشان معتقد بود ميتواند به تنهايي در پشت سر تيم به صعود ادامه دهد. گفتگو و مشاجره در اين باره به داد و فرياد انجاميد و حدودا 15 دقيقه طول كشيد و در نهايت او پذيرفت كه بازگردد. با توجه به شرايط خوب جوي، وجود مسيري مشخص، ساده و برفكوبي شده تا كمپ چهار ، اصرار و اقرار ايشان بر داشتن آمادگي و اينکه نيازي به همراهي ديگران در بازگشت به كمپ چهار ندارد، قرار به بازگشت ايشان به تنهايي گذاشته شد. در حاليكه هيچ شكايتي از تهوع، سردرد و عدم هوشياري از طرف آ قاي نعمتي ابراز نشد و از جانب اعضا نيز علائمي مبتني بر آن مشاهده نشده بود؛ جهت كمك و پيشگيري از مشكلات ناشي از خستگي و ارتفاع، توسط آقاي فريديان يك عدد آمپول دگزامتازون به ايشان تزريق گرديد. در حاليكه آقاي سامان نعمتي در همان نقطه مشغول استراحت بود بقيه نفرات به صعود ادامه دادند. پس از اينکه حدود 200متر فاصله بين ايشان و تيم ايجاد شده بود مشاهده شد ايشان به آرامي در حال صعود است. در ساعت 14وضعيت جوي تدريجا تغيير كرده و بارش آغاز شد و هواي ابري اجازه ديد در آن فاصله را نميداد.پنج نفرصعود كننده بين ساعت 16 تا 17 در هواي ابري و بارندگي موفق به صعود قله شده و بلافاصله عازم پايين شدند چرا كه در تماس با كمپ اصلي اطلاع يافتند جبهه هواي نامساعدي در راه است و در همان لحظات در كمپ اصلي بارندگي و رعد و برق جريان داشت. ساعت 30/17 دوباره هوا باز شده و بارش متوقف شد. حدود ساعت 19 آقاي نعمتي در مكاني كه تقريبا صبح اعضا از ايشان جدا شده بودند در فاصله اي كمتر از 100متر زير پاي فرود روندگان در حال حركت مشاهده شد. در اين هنگام ارتباط مختصري با تكان دادن دست بين آقاي فريديان و آقاي نعمتي برقرار شد. به جهت استراحت و همچنين جلوگيري از گسيختگي تيم و رسيدن افراد پشت سر، آقاي فريديان حدود 10دقيقه در پشت يك سنگ توقف نمود. پس از شروع مجدد فرود، آقاي نعمتي ديگر در مكان قبلي مشاهده نميشد اما در مسير فرود و در پايين دست علائمي از جاي پا روي برف مشاهده ميشد كه با توجه به بارش برف در چند ساعت قبل و تغيير چهره منطقه نميتوانست جاي پاي صبح بوده و مسلما به آقاي سامان نعمتي تعلق داشت . با توجه به نزديك شدن تاريكي و فاصلهاي كه بين فرود روندگان ايجاد شده بود تقريبا در حوالي مكاني كه آخرين بار آقاي نعمتي مشاهده شده بود توقف طولاني اتفاق افتاد. در اينجا بين آقاي احسان پرتويي نيا با گروه فاصله زيادي ايجاد شده بود به شكلي كه براي برقراري ارتباط مجبور به فرياد زدن بودند. آقاي پرتويي نيا هر بار اعلام مينمود كه مشكلي نيست و بزودي پايين خواهد آمد ولي اين وضعيت حدود يك ساعت طول كشيد و در اين مدت حدود ده بار اين گفتگو با حداكثر صدا بين آقاي احسان پرتويينيا و افراد گروه اتفاق افتاد.
پس از ملحق شدن آقاي پرتويينيا فرود در تاريكي شروع شد و در بخشهاي برفي سعي مي شد که جاي پاي آقاي نعمتي دنبال شود تا اينكه با رسيدن به يك رگه ي سنگي، جاي پاي ايشان به آخر رسيد و از آن پس ديگر نشانهاي از ايشان مشاهده نشد. با توجه به عريض بودن دره اي که ادامه مسير در آن پي گرفته مي شد به نظر ميرسيد كه آقاي نعمتي پس از آن رگه ي سنگي از نقطه اي ديگر از آن دره ي وسيع بايد به پايين مراجعت كرده باشد، البته شايان ذکر است که تا اين زمان اعضا بالغ بر 20 ساعت فعاليت مدام داشتند و با مشکلاتي نظير خستگي، ارتفاع بالا، بي خوابي، تشنگي و پيمايش در تاريکي دست به گريبان بودند و با توجه به اينکه هنوز علائم خطري مشاهده نشده بود تصميم به ادامه ي مسير گرفته شد. در ارتفاع حدود 7300متري، مسير از يك گلوگاه عبور ميكرد که قاعدتا مي بايست رد پاي آقاي نعمتي در آن ديده مي شد. با توجه به نبود نشانهاي، نخستين ترديدها در مورد وضعيت ايشان جوانه زد در حاليكه 24 ساعت از ترك چادرها ميگذشت و استقرار يك جبهه هواي بارشزا و طوفاني در منطقه وضعيت را دشوارتر از پيش مي کرد. 28/4/87ادامه مسير تا كمپ چهار پيمايش مسير كم شيب "كاسه بازين" بود كه در بارش برف و کولاک و انجام شد. ساعت 3 نخستين افراد به كمپ چهار رسيدند و مطمئن شدند كه آقاي سامان نعمتي در آنجا حضور ندارد. شرايط جوي به شكلي بود كه يك ساعت طول كشيد تا به بقيه افراد گروه پيدا شدن كمپ چهار اطلاع داده شود. سه نفر از اعضاي تيم به علت طولاني شدن جستجو، در انتظار روشنايي صبح بيواك كرده بودند. بارش تا ساعت 10صبح ادامه داشت. دراين مدت افراد كه روز گذشته فعاليت 28ساعتهاي را پشت سر گذاشته بودند به استراحت پرداختند. در تمامي تماسها با كمپ اصلي از آن طرف هشدار داده ميشد كه جبهه هواي نامساعد که از ديشب مستقر شده در حال تقويت است و ادامه ي بارش تا يك هفته ادامه خواهد داشت. با توجه به شرايط مذكور و همچنين خستگي و فرسودگي اعضا كه عملا توان صعود مجدد و جستجو يا امداد را نداشتند مقرر شد كه تيم در همان روز كمپ 4 را به سمت پايين ترك نمايد ولي يك تخته چادر با تجهييزات كامل و همچنين يك عدد بيسيم در آنجا باقي بگذارد تا سامان بتواند در صورت بازگشت از آن استفاده نموده و با تيم و يا كمپ اصلي تماس برقرار كند.در ساعت 16 كمپ چهار ترك شد در حاليكه از همين حدود بارش قطع شده و از شدت طوفان و ابر كاسته شده بود. ساعت 30/20 تيم به محل كمپ 3 رسيد و چادرها را برقرار كرد. در اين شب افرادي كه در كمپ اصلي حضور داشتند نوري را كه به نظر ميآمد از چراغ پيشاني سامان باشد ر در ارتفاع حدودا 7400متري درمكاني خارج از مسير صعود تيم ديدند كه خاموش و روشن ميشد. اين مسئله سريعا به تيم اطلاع داده شد و طي بحث و بررسي عمليات امدادي به شرح زير طراحي و اعلام گرديد."دو نفر باربر ارتفاع به نامهاي نثارحسين و علي كه در هفتههاي گذشته قله ي نانگاپاربات را از مسير نرمال صعود كرده و به آن آشنا هستند توسط هليكوپتر بلند پرواز در مسيري كه سامان در آن قرار دارند پياده شوند و به كمك او بروند"
منبع : www.Iranianchallengers.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر