گزارش صعود قله كورژنفسكايا - مرداد 88

گزارش از : اكبر جباري

بعد از مدتی کوه نوردی در ایران و صعود به قلل بلند و دیدن مناظر طبیعی مختلف ؛ کوه نوردان معمولاً تصمیم می گیرند ارتفاعی بالاتر از دماوند را تجربه کنند تا فشار هوا و حضور در ارتفاع بلند را درک نموده و با دیدن مناظر طبیعی بوجود آمده به خاطر شرایط متفاوت هوایی؛ عظمت خداوند متعال را هر چه بیشتر احساس کنند . به سراغ قلل 7000یا8000 می روند وبا توجه به اطلاعاتی که کسب می کنند اکثریت افراد اولویت را به قلل 7000 می دهند. (به علت بالاتر بودن هزینه اجرای برنامه 8000 و نیاز به وسایل پیشرفته تر و با بودن ریسک اجرای آن برای تجربه اول و...کوه نوردان به سمت قلل7000 جذب می شوند) . در کشورهای اطراف ایران رشته کوههایی وجود دارد که کوههای بلندی را در خود جای داده اند از جمله پاکستان، نپال، چین ،افغانستان، تاجیکستان و....

چند سالی است که یکی از این رشته کوهها به نام فلات پامیر مورد توجه کوه نوردان ایرانی قرار گرفته و به علت مناسب تر بودن شرایط صعود قلل این فلات هر ساله عده ای از کوه نوردان برای صعود اقدام می کنند.البته کشورهایی که این فلات از آنها می گذرد 5 تا از قلل 7000 خود را علامت گذاری کرده و هر کس همه آنها را صعود کند نشان ببر برفی را از آن خود می کند.(سیاست جذب توریست).یکی از این 5 قله کورژنفسکایا می باشد که در کشور تاجیکستان قرار دارد. کشف این قله و نحوه دست یابی به آن خود داستانی شنیدنی دارد. این قله بین چند یخچال بزرگ و صعب العبور احاطه شده است که امروزه برای رسیدن به بیس کمپ آن از بالگرد استفاده می کنند.

فضای خالی که ما بین دو یخچال بزگ و یک کوه بلند قرار گرفته و دولت تاجیکستان وروس ها با برقراری امکاناتی همچون یک سوله به شکل رستوران، چند خانه فلزی، چند چادر بزرگ و...این مکان را تبدیل به بیس کمپ مسکوینا برای صعود قلل کمونیزم و کورژنفسکایا کرده است و به دلیل وجود این امکانات و شرایط آسان دسترسی به منطقه (توسط بالگرد) هر ساله عده زیادی کوه نورد از کشورهای مختلف جهان برای صعود این دو قله اقدام می کنند. در تابستان سال 1388 تیم مستقلی از خانه کوه نوردان کرج به سرپرستی آقای جاوید ثروتیان عازم منطقه شد تا توانایی صعود بر روی این قلل را آزمایش نماید. (فصل صعود تیر و مرداد می باشد).

تیم های حاضر در منطقه با توجه به شرایط آب و هوایی و شرایط جسمانی نفرات به روش های مختلف صعود می کنند. تیم 5 نفره ما برای هم هوایی بهتر نفرات و با لاتر بردن شانس صعود در دور اول صعود اقدام به برقراری کمپ 1 در ارتفاع 5100 متر، کمپ پیشرفته در ارتفاع 5300 متروکمپ 2 در ارتفاع 5800 متر نمود. برای رسیدن به کمپ 1 ابتدا باید از یخچال مسکوینا که توسط رنگ و پرچم قرمز علامت گذاری شده است عبور کرد سپس در مسیر پاکوب بعد از عبور از یک گردنه و یک شیب تند و تراورس یک دامنه سنگلاخی که در بعضی نقاط آن برای عبور بهتر و مطمئن تر از طناب ثابت استفاده شده است به ابتدای یک یخچال بزرگ رسیده واز سمت چپ یخچال که مسیر پاکوب شده واز زیر یک دیواره ریزشی می گذرد خود را به ارتفاع5100 متر رسانیده و کمپ 1 را برقرار کرد.

بقیه مسیر در امتداد همین یخچال ادامه پیدا میکند تا جاییکه بعد از حرکت روی یک شیب تند و آزاردهنده؛ این یخچال به یک دیواره بلند بر خورد می کند که در زیر آن برای برقراری کمپ 2 فضایی با طول و عرض 2×10متر وجود دارد. (قله روی این دیواره قرار دارد) . در همه کمپ ها چادری مخصوص راهنماهای منطقه وجود دارد تا حرکت کوه نوردان را کنترل نمایند. بعد از شب مانی در کمپ 2 به سمت بیس کمپ پایین آمده تا استراحتی کرده و با تجدید قوا در مرحله دوم برای صعود قله اقدام نماییم . 4 روزی که در بیس کمپ بودیم هر روز بعد از ظهر هوا دگرگون شده و با بارش برف منطقه را سفید پوش می کرد و فردا با باز شدن هوا و تابش آفتاب برفها آب شده و بعد از ظهر دوباره این جریان ادامه می یافت.

در مرحله دوم صعود کوله برای 6 روز اجرای برنامه بسته شد . یک شب در کمپ1 ، یک شب در کمپ 2 ، یک شب در کمپ 3 ،صعود قله و برگشت به کمپ 3 ، برگشت از کمپ 3 تا کمپ 1 ، جمع کردن تمام وسایل و برگشت به بیس کمپ . برای رسیدن به کمپ 3 باید از زیر دیواره تا گردنه ای در ارتفاع 6100 متر را روی برف و یخچالی با شیبی حدود 50 تا 60 درجه تراورس کرد. تراورسی به طول تقریبی 1 کیلومترکه به کندی انجام می پذیرد . از روی گردنه حرکت بر روی یک تیغه برفی، سنگی آغاز می شودکه شروع آن با یومارزدنی به طول 40 متر است . این تیغه ما را به سمت کمپ 3 در ارتفاع 6400 متر هدایت می کند . فضای مسطحی که امکان برقراری تعداد زیادی چادر وجود دارد.

از کمپ 3 مسیر صعود قله کورژنفسکایا و قلل اطراف به راحتی قابل مشاهده است . ادامه مسیر روی تیغه ای با پهنای باند بیشتر، که اکثراً پوشیده از برف و گاهاً عبور از نقابهای بزگ همراه است ، ادامه می یابد . ودر نهایت ؛ پیاده روی روی تیغه سنگی برای رسیدن به قله ای به ارتفاع 7105 متر . جایی که انتهای مسیر است . مکانی مسطح که بالای دیوارهای است که 2 روز قبل از زیر آن صعود به قله را آغاز کرده بودیم . کوهنوردان با رسیدن به این نقطه عکاسی و فیلمبرداری را آغاز کرده وبا پرچم ها و وسایلی که با خود آورده اند عکس می گیرند. بعضی ها هم مقداری سنگ به یادگار با خود بر می دارند . برای فرود باید روی همان مسیر برف کوبی شده صعود به سمت پایین حرکت کرد.

مکان کمپ ها طوری تعبیه شده است که بعد از 5 یا 6 ساعت حرکت به آنها رسیده و دور از شکافهای یخی می باشد.در روز صعود هوای بدی در منطقه حاکم بود با این حال تعداد زيادي قله را صعود کردند. بعد از رسیدن به بیس کمپ ؛ مسئولین شب هنگام جشنی را فراهم دیده و از همه کوه نوردانی که با موفقیت و سلامت قله را صعود کرده ؛ تشکر نموده و به آنها مدال و گواهی صعود دادند.(این هم تلاشی برای جذب کوهنورد). در این صعود آقایان:جاوید ثروتیان،رضا مزروعی،علی غفور زاده،اکبر جباری و خانم زبیده حیدر زادگان به عنوان اولین بانوی مسلمان ایرانی قله کورژنفسکایا را به سلامت صعود کردند و افتخاری به آلبوم افتخارات خود و کشور عزیزمان ایران افزودند.