گزارش تصویری برگزاری کلاس آموزش یخ و برف - آزادبر

زمان اجرا : 30 و 31 اردیبهشت 89

مکان اجرا : جاده چالوس - دره آزاد بر

اسامی مربیان : رضا مزروعی - بیت اله سیرایی

آموزش يا كاسبي

مدت زماني است كه آموزش هاي كوه نوردي در اكثر رشته ها ي مختلف محل كسب درآمد شده است . نمي دانم وظايف بازرسان فدراسيون تاچه حدي است ؟ فقط شعار است يا اينكه كنترل هم مي شود ؟ در شهر ماكرج نيز كاسبي كوهنوردي رونق فراواني گرفته . در شهري كه اعضا گروه هاي كوه نوردي از عهده پرداخت شهريه ماهانه 5 هزار تومان بر نمي آيند و هزينه هاي زندگي كمر شكن شده است ، براي 2 روز آموزش نيمه وقت كوه نوردي از هر نفر 50 هزارتومان گرفته مي شود و متاسفانه فرداي آنروز آن كارآموز دوره ديده چند تا گره ساده را هم شايد خوب بلد نباشد بزند . با يك نفر مربي و بدون كمك مربي كلاس يخ و برف براي 25 نفر برگزار مي گردد آنهم به صورت فشرده چند ساعته براي آقايان و خانم ها . كلاس آموزش كوه پيمايي كه پايه و اساس آموزش كوه نوردي است با يك نفر مربي براي 22 نفر برگزار مي گردد و معلوم نيست اين مربي مدرك لازم جهت برگزاري كلاس را دارد يا نه ؟ مهم مدارك رسمي رنگارنگي است كه بايد قاب شده و روي ديوار نصب گردد !!!! يادم مياد درسال هاي نه چندان دور ( حدود 15 سال پيش ) كلاس سنگ نوردي مقدماتي طي 5 جمعه متوالي براي 15 نفر كارآموز با تعداد 5 نفر مربي وكمك مربي كه از تهران مي آمدند در كرج برگزار مي شد وكلاس هاتاساعت5بعدازظهرادامه داشت. ياد مربيا ن عزيز آقايان : اصغر مريخي - حاج لرزاده - رضا كفاش - محمود افغان - مجيد علمي و ديگر عزيزان كه براي آموزش كوه نوردان كرجي زحمت زيادي كشيدند گرامي باد .

اردوی آموزشی سنگ نوردی و دیواره نوردی

زمان برنامه اجراشده : 27 اردیبهشت 89

مکان : جاده چالوس - روستای سپه سالار - منطقه کامک

تعداد نفرات شرکت کننده در اردوی آموزشی : 26 نفر

در این برنامه پس از یادآوری آموزش های انجام شده قبلی مسیر های ایران و یاران دیواره کامک صعود شد و نفرات کارآموز نیز در مسیرهای مختلف انواع صعود و فرودها را کار کردند .

سرپرست برنامه : مجتبی تقدیمی پور

مربیان : مقیمی - حیدرزادگان - ثروتیان

دره سپه سالار

اول شیب سیگره

دورنمایی از دیواره کامک

تشکیل اردوی آموزشی در زیر دیواره کامک

صعود مسیر های ایران ویاران دیواره کامک

احسان پرتوي نيا بامداد شنبه اول خرداد در ایران

احسان روز جمعه عصر 31 ارديبهشت از كاتماندوبه سمت ایران پرواز می کند و ساعت 4 صبح روز جمعه به وقت ایران از فرودگاه امام واردتهران خواهد شد .

گزارش تصويري بازديد از قلعه ارژنگ طالقان

زمان اجرا : 24 ارديبهشت 89

مبدا : طالقان - روستاي ميناوند

گزارش بازدید از باغ لاله گچسر

با سلام و آرزوي سلامتي و تبريك روز كارگر و هفته معلم

از صبح جمعه كه برنامه دشته به كندر رو طي مي كرديم ، حال و هواي لاله اي داشتم تصور رقص گلهاي رنگا رنگ لاله و بوي خاك باران خوردة باغ به مشامم مي رسيد ، با خانم ها مالكي و پور اصغر يان(خانم معلم) ، آقايان رحماني و سليماني تصميم گرفتيم تصورمون رو به واقعيت تبديل كنيم ، با هماهنگي هاي خانم مالكي ، قرار شد روز شنبه 11/02/89 ساعت30 : 13ميدان كرج ايستگاه گچسر باشيم كه متأسفانه بنده با تأخير رسيدم كه مجدداً از دوستان عذرخواهي مي كنم .

علاقمنداني كه در اين برنامه با ما بودند : خانم پور اصغريان به همراه مادر و خواهر ـ من به همراه دختر و برادرم ـ خانم مالكي ـ آقايان رحماني و سليماني به همراه خرچنگشون(9 نفر)

ساعت 5/3 به باغ رسيديم هوا ابتدا باراني و بعد آفتابي شد و اين تغير جو لطافت وزيبايي طبيعت رو بيشتر نشون مي داد جاده هم خدا رو شكر خلوت بود و راحت رسيديم . درب ورودي باغ با آقاي كتابي و خانواده روبرو شديم كه پس از گرفتن عكس يادگاري از آنها جدا و به بازديد و عكاسي از مناظر زيبا مشغول شديم . بازديدكنندگان با لحجه هاي مختلف از راه هاي دور و نزديك آمده بودند ... اما هدف ها يكي بود و همه سربه زير نگاه ها را به زمين دوخته و از تنوع رنگ وطراوت گلهاي لاله لذت مي برد . (البته ناگفته نماند كه امسال تنوع رنگها و مدلها كمتر بود ) .

از اين سفر كوتاه ولي به ياد ماندني درس خيلي بزرگي از كار خوب آقاي سليماني گرفتم كه گفتنش خالي از لطف نيست و اما قضيه از اين قرار بود كه آقاي سليماني پس از چندين ساعت پشيماني و عذاب وجدان از زنداني كردن خرچنگ ، تصميم گرفت اون زبان بسته رو به دامان طبيعت برگردونه ، ميشه نتيجه گرفت هر چقدر هم كه روزگار سخت و خشن باشه ، آدما مي تونن مهربون باشن و حتي به يك جاندار كوچك هم صدمه نزنن ... اينجانب هم از طرف خرچنگه و هم از طرف محيط زيست از آقاي سليماني تشكر مي كنم .

حدود ساعت 5/4 بود از باغ خارج و بعد از خريد گل با اتوبوس به كرج برگشتيم . ياد و خاطره اين روز خوب رو با خوردن آجيل و ميوه و بستني ماندگارتر كرديم .

گزارش : میترا محمودی

صعود به قله آزاد كوه از مسير كلاك

روز پنجشنبه 9 ارديبهشت 89 در يك هواي باراني شديد در ساعت 5/2 بعدازظهر كرج را به قصد جاده چالوس ترك مي كنيم . با توجه به اطلاعاتي كه از سايت هاي هواشناسي گرفته بوديم جمعه هواي صافي را شاهد خواهيم بود . جاده چالوس مثل هميشه شلوغ است و حركت خيلي به كندي صورت مي گيرد . 8 نفر در قالب دو تيم با ماشين سواري پس از 3 ساعت به گردنه كندوان مي رسيم . در آنجا با آش خوشمزه و با سير فراوان كه هر روز از حجم كاسه شان كاسته مي شود از خود پذيرايي مي كنيم .

پس از نيم ساعت آخرين خريد ها را از پل زنگوله خريداري كرده و به طرف روستاي كلاك براه مي افتيم .جاده واقعا رويايي و زيباست پس از رد شدن از گردنه اول به گردنه دوم مي رسيم يعني كمر بن .هنوز حجم بسيار زياد برف در گردنه نشان از زمستان سخت آنجا را دارد .

گردنه كمر بن

پس از رسيدن به روستاي ميناك از جاده اصلي جدا شده و بعد از عبور از روستاي كلاك پايين در ساعت 19 وارد روستاي كلاك بالا مي شويم . روستا ساكت و خلوت و متروكه به نظر مي رسد . ماشين ها را پارك كرده و راه مي افتيم .نم نم باران مي بارد مسير از سمت راست رود خانه و مثل اغلب مسير هاي كوه نوردي اينهم بر خلاف جريان آب .

منظره قله آزاد كوه از روستاي ميناك ( روز جمعه 10 ارديبهشت )

پس از حدود يك ساعت راه پيمايي سبك نرسيده به محلي كه دره باريك مي شود كمپ خود را داير مي كنيم .لحظاتي پس از مستقر شدن در چادر بارش شديد باران شروع مي شود. آسمان انگار از دست ما خيلي عصباني است چون تا ساعت 4 صبح صداي مهيب رعد و برق همراه با بارش برف و تگرگ و باران يك لحظه امان نمي دهد .

بالاخره در ساعت 7 صبح در يك هواي صاف كه توام با وزش باد است به طرف بالا حركت مي كنيم . مناظر اطراف واقعا زيبا و افسون كننده است و هرچه بيشتر ارتفاع مي گيريم بر شدت باد و سردي هوا افزوده مي شود .به علت مريضي يكي از بچه ها نفر ديگري نيز به عنوان مراقبت از او به طرف محل كمپ بر مي گردند . در ساعت 11 در يك هواي سرد كه همراه با باد بسيار شديدي است به گردنه مي رسيم . قلل اطراف بخصوص دماند سرافراز نيروي اراده ما دو چندان مي كنند .بايد تصميم بگيريم . مشورت مي كنيم . همه سرحالند و با انرژي . به طرف قله براه مي افتيم .

در ساعت 1 بعد از ظهر به قله مي رسيم . وزش شديد باد اجازه توقف را نمي دهد .خيلي دوست داشتم ساعتي در آرامش در بلنداي قله بنشينم اما مجبور به باز گشتم . بابك جوادي - مينو حيدرزادگان - مجتبي تقديمي پور

علي غفورزاده و ليلا بور تالاري كه اميدوارم زندگي خوشبختي داشته باشند علي غفور زاده و جاويد ثروتيان

اعضا تيم :

مينو حيدرزادگان - بابك جوادي - مجتبي تقديمي پور - رضا زارعي

علي غفورزاده - ليلا بورتالاري - نائيني - جاويد ثروتيان

گزارش تصويري دره وسيه به قله كندر

زمان اجرا : 15 ارديبهشت 89

اعضا تيم :

آقايان : سعيد مهرپويا - مهدي رحماني - پرويز جباري - سعيد سليماني

طهمورث مقدم - حامد شريفي - بيژن حيدرزادگان

خانمها : محمودي - تارا - راودگرپور - اصغريان - مالكي

گزارش صعود به قله شادژ

گزارش: ليلا بورتالاري

هوالقوي

نام برنامه و تاريخ اجرا: صعود قله شادژ

هزينه برنامه: هر نفر 3500 تومان

سرپرست برنامه: آقاي علي غفورزاده

مسوول فني: آقاي امير مقيمي

تعداد و اسامي افراد شركت كننده:

آقايان جوادي، محمد خاني، رحماني، حيدرزادگان، مقيمي، غفورزاده، عباسزاده، زارعي، تقديمي پور، سليماني، مژده اي

و خانم ها: مالكي، پوراصغريان، بورتالاري، رضاقلي

مبداء شروع برنامه: جاده چالوس، جاده خوزنكلا، منطقه خور، زمين فوتبال

امكانات از نظر آنتن دهي موبايل: تقريباً در تمامي طول مسير آنتن داشتيم.

شرح كامل گزارش:

طبق برنامه از قبل تعيين شده رأس ساعت 6 صبح روز جمعه روبروي سينما هجرت يك دستگاه ميني بوس منتظر ما بود و رأس ساعت 6/15’ به سمت خوزن كلا حركت كرديم. در نزديكي خور به زمين فوتبال رسيديم كه مسير فرعي ماشين رو نيز در همين جا شروع مي شد. در ابتدا مسير پاكوب را طي كرده و با تراورس به روي تپه رفته به سمت شمال حركت كرديم. شروع حركت ما تقريباً ساعت 7/10’ صبح بود. بعد از يك ساعت در محلي براي صبحانه ايستاديم. محل صبحانه جاي بادگير و سردي بود كه با گرمي صحبت دوستان گرم شد. در حدود ساعت 9/0’ شروع به حركت به سمت بالا كرديم.

منطقه پر از تيم هايي بود كه براي فتح قله عزم را جزم كرده بودند. هر گروه از گروه ديگر سبقت مي گرفت مبادا قله فرار كند. در حدود ساعت 10 به منطقه اي رسيديم كه در داخل سنگ ها سرپناهي بوجود آمده بود و به نظر مي رسيد كه محل مناسبي براي شب ماني باشد. پس از طي اين مسير به قسمت درگيري با سنگ رسيديم كه تا پايان روز اين درگيري ادامه داشت. پس از حركت به شمال ، مسير به سمت غرب كشيده مي شد و بعد از بالارفتن از بين شكاف ها و يك مسير تنوره اي به روي يال اصلي رسيديم.در ساعت 11/30’ به قله فرعي رسيديم كه پس از گرفتن چند عكس يادگاري تيم با نظر سرپرست و مسوول فني به دو گروه تقسيم شد و يك گروه به سمت پايين و يك گروه به سمت قلۀ اصلي روانه شد.

از نظر ارتفاع فاصلۀ چنداني با قله نداشتيم. ولي مسير تماماً سنگي و خيلي وقت گير بود. ريزش باران نيز سنگ ها را لغزنده كرده بود و اين نيز حركت را كندتر مي كرد و صعود را طولاني تر. در ساعت 13/50’ با تلاش و هم قدمي با يكديگر بر روي قله رسيديم كه نوازش تازيانه هاي باران بر سر و بدنمان اين صعود را دلچسب تر مي كرد. ‌پس از گرفتن چند عكس يادگاري سريع قله را ترك كرديم زيرا احتمال صاعقه وجود داشت.

تيمي پر جمعيت (حدود 20-15 نفر) قبل از ما بر روي قله بودند. از حوالي قله ارتفاعات دوبرار، كرچان، كلاش ويا، هفت خوان و ... ديده مي شد. منظرۀ زيباي سد كرج نيز از بالا بسيار ديدني بود. شمال غربي قله ديواره اي به ارتفاع حدود 200 الي 250 متر ديده مي شد. شمال شرقي دره و شمال آن هم ادامۀ يال و از جنوب هم يال صعود شده كه از جنوب شرقي تا شمال غرب كشيده شده بود.

مسير برگشت فقط شن اسكي و سنگ معمولي بود. در برابر سختي هاي مسير صعود، فرود حكم اتوبان را داشت. بعد از طي اين مسير به رودخانه رسيديم. بعد از عبور از رودخانه و رفتن به سمت چب و طي مسير پاكوب و عبور مجدد از روي سنگ ها و به جاده رسيديم. در انتها با ماشين دوستاني كه قبل از ما به قله رسيده بودند به سمت زمين فوتبال روانه شديم و با نهاري كه در ساعت 5/30’‌ عصر صرف كرديم برنامه را به پايان رسانديم. با رسيدن تيم اول به زمين فوتبال، آنجا را به قصد كرج ترك كرديم و طبق معمول اكثر برنامه ها بستني زوري زينت بخش اين برنامه بود. در انتها در ساعت 19 به كرج رسيديم.

باز هم تشكر صميمانه از بزرگاني كه هميشه بزرگي مي كنند و قدم خود را با ساير هم نوردان كند و تند مي كنند تا لذت فتح قله به كام همه بنشيند.

در ضمن، دوستان جديد و هم نوردان قديمي، خدا قوت.